نمی توان سرعت علم قبل از انقلاب را با پس از آن قیاس کرد - وبلاگ جناب خان

به گزارش وبلاگ جناب خان، رئیس دانشگاه علم و فرهنگ یکی از دستاوردهای بسیار خوب انقلاب را در حوزه علم دانست و توضیح داد: سرعت پیشرفت علم به قدری بالاست که نمی توان قبل از انقلاب اسلامی را با بعد از آن مقایسه کرد. این دستاوردها را حتی نمی توان دهه به دهه مقایسه کرد اما اگر مبدا انقلاب را در نظر گیریم، دهه به دهه شاهد رشد و توسعه علمی کشور هستیم.

سید سعید هاشمی در گفت وگو با وبلاگ جناب خان، در آستانه چهل سالگی انقلاب اسلامی به بعضی دستاوردها در حوزه علمی و فناورانه پرداخت و گفت: شرکت های دانش بنیان نشان داده اند که تبدیل ایده به دانش و فناوری و بعد ثروت، در کشورمان امکان پذیر است؛ اگر چه این موضوع کمی با کندی پیش می رود اما حرکت ما به این سمت و سو در یک دهه آینده، تبدیل علم به ثروت و یاری آن به جامعه را به دنبال خواهد داشت؛ با این وجود تناقض در حرف و عمل مسئولان وجود دارد و ضروری است در جهت تزریق امید به جامعه، امید به آینده را با مصداق عملی نشان دهیم.

وی تشریح کرد: در دهه 60 دانشگاه ها به لحاظ کمی توسعه پیدا کرد. همچنین در دهه 70 شاهد این هستیم که توسعه کمی دانشگاه ها در کل کشور و در سطوح مختلف استانی محقق شده و در اکثر شهرهای بزرگ و کوچک یک مجموعه دانشگاهی را به لحاظ کمی دارا هستیم، که این موضوع به ارتقای فرهنگ در جامعه یاری نموده است.

رئیس دانشگاه علم و فرهنگ یادآور شد: اگر مجموعه افراد تحصیل نموده در دهه های 60 و 90 را در نظر گیریم، الان در دهه 90 در اکثر خانواده ها یک یا چند فرد تحصیل نموده هستند؛ بنابراین می توان گفت دانشگاه ها از بعد مسئولیت اجتماعی، نقش مؤثری را در قبال جامعه ایفا نموده اند.

هاشمی با اشاره به اینکه شتاب علمی مجموعه های دانشگاهی در دهه های 80 و 90 بیشتر شده است، گفت: به نظر می رسد بسترسازی خوبی در دهه های 60 و 70 انجام دادیم. ساختارهای مناسب را فراهم کردیم و توانستیم شتاب علمی خوبی در دهه 80 و شتاب علمی بسیار بهتری را در دهه 90 ببینیم.

وی اضافه کرد: در حال حاضر بین کشورها به لحاظ رشد علمی در رده بالایی قرار داریم. فراوری مقالات و دانش فنی ما مناسب بوده و درصد تبدیل علم به ثروت، قابل قبول است. شرکت های دانش بنیان نشان داده اند که تبدیل ایده به دانش و فناوری و بعد ثروت، در کشورمان امکان پذیر است و اگر چه این موضوع کمی با کندی پیش می رود، حرکت ما به این سمت و سو در یک دهه آینده تبدیل علم به ثروت و یاری آن به جامعه را به دنبال خواهد داشت.

به دانشگاه ها بیشتر توجه گردد

رئیس دانشگاه علم و فرهنگ تأکید کرد: انتظار ما این است که مجموعه حاکمیت توجه بیشتری به دانشگاه ها نشان دهد؛ از طرفی دانشگاهیان هم خودشان را به بدنه جامعه نزدیک نمایند و مسائل را بفهمند. اگر مسئله محور جلو برویم، آنچه می خواهیم را به دست خواهیم آورد. تاکنون دستاوردهای ما بر اساس یک فرآیند پلکانی جلو رفته و ما را امیدوار می نماید در آینده نه چندان دور به آنچه کشورهای پیشرفته به آن رسیده اند، دست پیدا کنیم.

هاشمی درباره عرصه هایی که کمتر به آن ها پرداخت شده، اظهار کرد: یکی از این موضوعات بحث کارهای پژوهشی مسئله محور است؛ مثلاً وقتی ظرفیت 100 هزار دانشجوی دکترا و چند برابر این رقم دانشجوی ارشد در کشور وجود دارد، باید حل مسائل مختلف در بخش های صنعت، کشاورزی و خدمات را از آن ها بخواهیم. دانشجو چه بخواهیم چه نخواهیم انتها نامه خود را به اتمام می رساند اما بهتر است که این انتها نامه به مسائل روز جامعه ما گره بخورد.

وی ذیل مثال روشنی در این زمینه به نهاد جهاد دانشگاهی اشاره نمود و شرح داد: جهاد دانشگاهی به جهت آن که مجبور است هزینه های خود را بر اساس درآمدهای خود تنظیم کند، ناچار است به سمت پژوهش های کاربردی برود. این پژوهش ها کارفرما دارند و کارفرما حاضر است بابت مسئله خود پول بپردازد. این سمت و جهتی است که باید مورد توجه تمام دانشگاه ها قرار گیرد. البته انجام پژوهش های بنیادی و حرکت در مرز دانش هم باید مورد توجه قرار گیرد که معمولاً در دانشگاه های جهان سهم کمتری را به خود اختصاص داده است. حاکمیت یا مجموعه های سرمایه گذار باید روی پژوهش های بنیادی سرمایه گذاری نمایند تا نتیجه آن را در سال های آینده برداشت نمایند.

حرف و عمل مسئولان باید یکی باشد

رئیس دانشگاه علم و فرهنگ در پاسخ به این سوال که آیا صرف تأکید بر مسئله محوری در پژوهش ها مسئله اشتغال را رفع خواهد نمود یا خیر، اظهار کرد: فرهنگ غلطی در کشور وجود دارد و آن هم اینکه هر کس مدرک دکتری دارد می خواهد استاد دانشگاه یا محقق بگردد، بدتر آن که می خواهد در یک جای دولتی استخدام گردد. در مقطع کارشناسی هم به همین شکل است. وقتی می توانیم مسئله اشتغال را حل کنیم که خود این افراد کارآفرین شوند و برای دیگران هم اشتغال ایجاد نمایند؛ اشتغالی که از دل دانش آن ها ایجاد شده است. باید چنین فرهنگی را تقویت کنیم و از طرفی حاکمیت باید بستر لازم برای کارآفرینی و ایجاد شغل را فراهم کند.

هاشمی با بیان اینکه بخش دولتی ما اشباع شده است، گفت: همه باید به سمت بخش خصوصی بروند و در آن بخش بسترهایی برای ایجاد اشتغال فراهم گردد. اگر آموزش های مهارتی و آموزش های آکادمیک را با هم تلفیق کنیم، در حل مسئله اشتغال پیروز خواهیم بود. یک ضعف جدی در بخش دانشگاهی ما این است که بیشتر به بحث های تئوری و آکادمیک پرداخته است، در حالی که بازار احتیاج به آموزش های مهارتی و حرفه ای دارد.

وی اضافه کرد: در دانشگاه علم و فرهنگ تعیین نموده ایم که می خواهیم یک دانشگاه نسل سوم و کارآفرین باشیم. به همین جهت بنیاد کسب و کار ایجاد نموده ایم و در آن به دانشجو آموزش می دهیم چطور بعد از فارغ التحصیلی، خود را برای راه انداختن یک کسب و کار آماده کند.

رئیس دانشگاه علم و فرهنگ سپس به اظهار نظری درباره وضعیت کنونی جامعه، بروز فضای یأس و نااُمیدی و پررنگ شدن دغدغه مهاجرت در جوانان پرداخت و گفت: این موضوع یک بحث فرهنگی بسیار مهم است که در صورت غافل شدن از آن، خمودگی و بی تفاوتی در قشر جوان ایجاد می نماید و در حال حاضر نیز کم و بیش در کلاس های درس شاهد آن هستیم.

هاشمی اعلام کرد: مرگ یک ملت زمانی می رسد که نااُمیدی آن را فرا گیرد. باید جهتی را در پیش گیریم که برای قشر جوان امیدوارنماینده باشد و انگیزه های لازم را به آن ها بدهد. استعدادهای خوبی در کشور داریم اما بی انگیزگی باعث می گردد جلوی کوشش گرفته گردد و قاعدتاً باید کوشش کنیم امید لازم را به جامعه تزریق کنیم و مجموعه های ذی ربط باید این مسئولیت را بر عهده گیرند.

وی درباره علت فضای یأس در جامعه اظهار کرد: یکی از علل این موضوع تناقض مسئولان کشور در گفتار و رفتار است. این در حالی است که این مسئولان نخبگان و خواص کشور ما هستند. حرف و عمل باید یکی باشد و در این صورت جهت حرکت ما را بهتر خواهد نمود. احتیاج داریم آدم های پیروز را بیشتر نشان دهیم و از طرفی غُر زدن ها را کمتر کنیم؛ به عبارتی باید امید به آینده را با مصداق عملی نشان دهیم. بنابراین باید کمتر حرف بزنیم و بیشتر عمل کنیم.